6.10.2009

Το παραμύθι της αποχής.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν...
μία μεγάλη παρέα από εκατό φίλους που ήθελαν να αποφασίσουν κάτι πολύ σημαντικό στην ζωή τους.
Συμφώνησαν λοιπόν να μαζευτούν μία Κυριακή για να ψηφίσουν για την τύχη τους.

Την ημέρα εκείνη οι 49 αποφάσισαν να πάνε για μπάνιο και να μην συμμετάσχουν στην διαδικασία της απόφασης της τύχης τους, εμπιστευόμενοι τυφλά στους υπόλοιπους 51 που έμειναν να ψηφίσουν την απόφαση.

Από αυτούς τους 51 ψήφισαν ως εξής :
- οι 2 έκαναν λάθος
- οι 15 είχαν ο κάθε ένας την δική του άποψη, όσο ακραίο και αν ήταν, πιστεύοντας ότι είναι η σωστότερη οπότε όπως ήταν φυσικό δεν συμφώνησαν σε κάτι κοινό αλλά σκόρπισαν σε 25 διαφορετικές απόψεις την ψήφο τους.
- οι 16 αποφάσισαν να στηρίξουν την άποψη του μπλέ
- οι 18 αποφάσισαν να στηρίξουν την άποψη του πράσινου.

Το συμπέρασμα.
Κατέληξαν λοιπόν οι 18 από τους 100 να πάρουν μια απόφαση που τους αφορά όλους (και τους 100) ενώ οι 64 είχαν βεβαιωμένα διαφορετική άποψη από αυτήν (χωρίς να προσθέσω τους μπλέ στο 64 αλλά μόνον τους απέχοντες και τους λοιπούς).

Η αποχή είναι μία καθοδηγούμενη αντίδραση πολύ βολική για τις «μεγάλες παρατάξεις» που είμαι βέβαιος ότι υποστηρίζεται από αυτές με κάθε τρόπο, αφού τελικά αποδυναμώνει όλες τις αντίθετες γνώμες."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου